به نام آنکه گرحکم کند همه محکومیم ...
1الفت شب های خوش را روزگار ازما گرفت ای خوشا آن روزی که باهم روزگاری داشتیم
2یاران این زمانه مثل گل انارند. ازدور جلوه دارند اماوفا ندارند.
3یک زمان غافل شدم صدسال راهم دورشد.آنقدر بیراهه رفتم تادوچشمم کورشد.
4 ای دوست که فلک کرده مرا ازتوجدا . ازکجاغنچه بچینم که دهد بوی تورا .دوست دار
5برسنگ بخواب نازنین تختی نیست آواره شدن حکایت سختی نیست
از آتش بیداد خود فهمیدم لبخند همیشه راز خوشبختی نیست.
6خدایا من از ملک پدر گشتم جدایی . گرفتم بارفیقان آشنایی رفیقان حالت خوبی ندارند اول مهرست و بعدش بی وفایی.چه گویم ازغم درد جدایی .@
7افسوس که روح دربدن نیست مرا. یک بلبل زار دربدن نیست مرا.یاران وبرادران مرا یاد کنید رفتم سفری که آمدنم نیست مرا.
8بیا بلبل ازاین زندان گذر کن بزن چهچه رفیقان راخبرکن اگرگفتن رفیقان درچه حالند بگودرآزادشهر(غربت)چشم انتظارند .
9دوستی باهرکه کردم زد به قلبم خنجری عاشق هرکس شدم او شد نصیب دیگری آن رفیقیکه باخون ودلم پرودمش روز مرگم آمدوآن بی معرفت برسرم آمدوجلادشد.
10ای برادر دیده به رویت نگرانست هنوز غم نادیدن توبار گرانسنت هنوزآنقدرمهر وفا برهمگان کردی تو نام نیکت همه جاورد زبان هست هنوز.
11پدرباشوق دل در کودکی دست پسر گیرد به امید روزی که پسردست پدر گیرد .
12صد هاجیگرخون شودتا یک پسرمثل پدر گردد .
13 آن میگفت زه یک گل نشود فصل بهار.چه خبرداشت که همچون توگلی میروید.
14دوستتدارم ودانم که تویی دشمن جانم گرچه بادشمن جانم شده ام دوست ندانم.
15سوختم آتش گرفتم از رفیق و نارفیق .
16طعنه ای برخواری من ای گل بی خارمزن.
من به پای تونشستم که چنین خوار شدم.
17نزن بر گل حسرت که رنگت زرد میگردد
مشو هم صحبت نامردکه کامت تلخ میگردد
برودر مجلس رندان خلایق راتماشا کن
خجالت میکشم مردی که بانامرد میگردد
18 نیش خویش از نیش عقرب بدتر است پس بزن عقرب که دردت کم تر ست
19مکن فکر آرایش ورنگ را.بکن فکرآن تنگی قبر را.
20ببین چرخ روزگارچه کمر شکنست .نناز به رنگ لباست که آخرش کفنست
به مد پوشان عالم بگویید. که هرجاروی وهرجاباشی آخرین مد کفنست
21آنکه میگفت زیک گل نشود فصل بهارچه خبر داشت چه هم چون توگلی میروید.
22ای پدر دیده به سویت نگرانست هنوز غم نادیدن توبارگران است هنوز وآنقدرمهرو وفا برهمگان کردی تواسم نیکت همه جا ورد زبان است هنوز.
23به نام رقاصک ساعت که باصوت غم انگیزش خبر از مرگ میدهد
24شمع سوزان توام این گونه خاموشم مکن قطره قطره میچکم از چشم خود پاکم نکن
25دوستت دارم که بدانم که تویی دشمن جانم گرچه بادشمن جانم شده ام دوست ندادم
26همیشه تلخ ترین روزگار را از کسی میآموزی که روزی بهترین نوازَشگرت بود
27گرگی خون آشام را در گله ات مهمان مبر.تا نگردد بزغاله ات قربان نام دوستی .مارسرماخورده رادر آستینت جا مده.آن ستم گستر کجاداند مقام دوستی
28 هرچیزی را پاداشی دارد بنازم پاداش زندگی چون چیزی جز مرگ نیست
29 در قمار زندگی هرچه داشتیم باختیم پس(بس(مهدیه)) که تک خال محبت برزمین انداختیم .الفت شب های خوش را روزگار ازما گرفت ای خوشا آن روزی که باهم روزگاری داشتیم .
30 آنقدر سوخته ام با همه بی تقصیری که جهنم نگذارد به تنم تاثیری
31آنقدراز زندگی دلگیرو دلسردم) دلسردودلگیرم)که روز مرگ خود را عاشقانه جشن میگیرم.
32رفیق بی وفاراکم ترازدشمن نمیدانم. به قربان همان دشمن که بویی از وفادارد
نهال دشمنی برکن که رنج بی شمار دارد نهال دوستی بنشان که کام دل ببارارد
33نمکدان دوعالم رابدست خودنمک کردم ندانستم.که دستی بی نمک دارم
34راز دل را پیش محرم نمیشه فاش کرد روزی آن محرم اگر بیگانه شد حکایت چیست؟؟؟
35هرکاری را پاداشی است بنازم پاداش زندگی که چیزی جزمرگ نیست.
36من از یاد رفیقان دمی غافل نمی مانم نمی دانم رفیقان زمن یادی کنند یا نه .
37سختی دنیاکشیدم بادلی پردرد رفتم رنج هابردم زگیتی یک نفس آرام نبودم
زیر بار کس نرفتم مرد بودم مرد رفتم .یادیاران سفرکرده به خیر
38 بازخورشیدی دیگربه غروب خاطرها پیوست.
39 به خودکرده گرفتارم
40 ترسناک ترین چیز دنیا خاطره است
41آنچنان رنجی که دنیا بر دل ما میکند بر دل هر کس کند ترک دنیا میکند
باخودگویم که امروز ترک دنیا میکنم ولی با دیدن روی گلت امروزو فردا میکند
42ای خاطره بی تو جهان زندان من است گرتو باشی در برم زندان گلستان من است
43شاید آنروز که بیایی ن باشد اثرم . کوزه گرکوزه بسازد زخاک بدنم.
لب آن کوزه بسازد زخاک لب من. بی خبرلب بگذاری بر لبان دهنم.
44ای کسانی که مرا توی تابوت گذاشته اید .تابوت مرا با پارچه ی سیاه بپوشانید .
که همین مردم بفهمند که روزگار بامن چه کرده
کسانی که بر مزار من میروند مرا به خاطر بسپارید
که همین را بفهمند
یک عاشق به معشوقش وفا نکرد
باتشکر از پسر خالهء گلم
ن : درسا
ت : دو شنبه 29 شهريور 1394
ز : 23:55
| 
تبادل لینک هوشمند 
خبرنامه وب سایت: